Tijd voor een nieuwsbrief

Ik maak me zorgen. Zorgen hoe rond te komen op termijn. Alles wordt duur. Is dat een natuurlijk gevolg, of zit hier een sturing achter? Ik denk dat laatste, maar dat maakt niet heel veel uit, we hebben er allemaal mee te maken en ik voel dit heel sterk worden; er komt schaarste. Schaarste, onrust en waar dat uiteindelijk heen gaat.. Ik vermoed dat het niet veel goeds is.
Maar.. Om mijn, ónze plek te kunnen behouden moet er wat gebeuren. Er komt te weinig binnen en ik voel actie te moeten ondernemen, anders loopt het hier verkeerd af en kunnen we hier niet meer blijven. Daarom deze brief.
Graag leg ik een en ander uit. We zijn niet aangesloten bij een vereniging van zorgboeren. Daar heb ik een heel goeie reden – vind ik zelf – voor. Een groot deel van de zorgvragenden in ons land heeft een psychiatrische hulpvraag. Wij denken dat slikken van pillen tegen bv. angsten of psychose tijdelijk niet verkeerd hoeft te wezen, maar onze overtuiging is dat GGZ er veel te weinig aan doet om medicatie af te bouwen. (En die instantie ís machtig!! Daar kun je maar liever niet mee te maken krijgen). Wanneer een zorgboer verbonden is aan een zorgboerenvereniging mág hij hiervan niks zeggen. Je bemoeien hiermee zal leiden tot een waarschuwing, een tweede keer heeft ernstiger gevolgen. Dit is dan ook de reden dat wij afzien van aansluiten bij zo‘n vereniging. Wij willen mensen in hun kracht helpen, vrij van medicatie en afhankelijkheid van zorg. En daar zijn we goed in. Maar… doordat wij niet aangesloten willen zijn bij een vereniging wordt vinden van cliënten al lastig. Nóg moeilijker wordt het gelden vrij te krijgen dan voor door ons geleverde zorg.. (Mede door) voornoemde redenen voldoen wij dan ook niet aan de gehanteerde richtlijnen door gemeentes of andere plaatsende instanties en worden ook wij langzamerhand naar de bestedingsrand gedreven.
We moeten dus in actie komen om bedrijfsstop te voorkomen. Ik hou er he-le-maal niet van om geld te vragen op welke wijze dan ook of mijn producten aan te prijzen, maar denk dat ik nou tóch wat hierover móet zeggen. Weet dat wij heel veel product te koop hebben; melk, kaas, vlees, groentes, eieren en jams/sappen. Maar ook bereidt Simoon de béste maaltijden graag en hebben we logeerplekken. Shiatsu en ook massages doet zij graag én vakkundig. En vergeten mag ik niet te noemen onze teuttuin die we vrijdag ‘s middags standaard open hebben en vaak ook op andere tijden als we thuis zijn. Pleun bakt hiervoor elke week heerlijke taart.
Ik vind het echt lastig, want ik vind het heel belangrijk belangstelling te houden voor de lezingen en filosofische bijeenkomsten, maar denk dat ik vanaf nu toch 15 euro moet gaan rekenen. Er zijn mensen met wie we afspraken hebben dat geld anders te voldoen en dat blijft een mogelijkheid en wie krap zit kan altijd een passende betalingsvorm met ons vinden. Van de anderen verwacht ik dat er gewoon betaald wordt in de hiervoor bestemde waarderingspot. Ik heb geen zin dat te gaan controleren maar wil daar wel duidelijk over zijn.
Ondertussen zullen wij onze inzet weer gaan leggen op de kamers die in aanbouw zijn en hopen daar gauw rendement uit te gaan halen om zo meer/beter financieel uitzicht te gaan krijgen en proberen we vertrouwen te houden in de hulp en voorzienigheid van de Geestelijke Wereld.
Steiner zou hebben gezegd; “Weet dat wat komt, komen moet”. En dat is waar, denken wij.

Tot zover, met heel betrokken groet,

Niek en ook Simoon.

N.B.; wie ideeën heeft voor ons op dit vlak, gráág!